แม่ผมชอบแต่งกลอน แม่แต่งแล้วไม่มีที่ลง พอดีผมเล่าเรื่อง blog ให้แม่ฟัง แม่จึงขอให้ผมช่วยเอาลง blog นี้ แม่ผมอายุ 67 ปี เคยเป็นครูภาษาไทยมาก่อน แนวคิดทางการเมืองและทัศนคติก็น่าจะเป็นไปตามที่ปรากฏในกลอน แม้ผมจะมีความคิดเห็นต่างจากแม่ แต่เราก็คุยกันได้
------------------------------
"เพราะใคร... โทษใคร... "
ฤาฟ้าดินพิโรธโกรธกริ้ว
พายุลิ้วกระหน่ำน้ำทะเลหนุน
น้ำท่วมขาดแคลนค้าขายขาดทุน
พายุหมุนยางโค่นล้มละลาย
เพราะคนไทยในชาติขาดสามัคคี
ต่างสีต่างความคิดจิตสลาย
ให้เคราะห์ซ้ำกระหน่ำซัดบ้างวอดวาย
แหลกมลายฟ้าดินโกรธโทษตัวเรา
ยังไม่สายหากรักใคร่ปรองดอง
ดุจพี่น้องช่วยกันวันเงียบเหงา
สามัคคีแล้วทุกข์นั้นจะบรรเทา
ความโศกเศร้าหายไปใจเมตตา
วอนเจ้าพ่อหลักเมืองผู้เรืองฤทธิ์
สิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครองให้ใจหรรษา
วอนชาวไทยมีใจกรุณา
พระสยามเทวาธิราชคุ้มโภยภัย
ต่อไปนี้หมดทุกข์โศกแล้วพี่น้อง
หลังพาุยุกึกก้องท้องฟ้าใส
เลิกแบ่งสีแบ่งชนชั้นล้วนคนไทย
ฟื้นฟูใจให้มั่นคงดำรงธรรม
----------------------------
